عمل جراحی بینی در اطاق عمل، در شرایط کاملا استریل و بدون نیاز به بیهوشی عمومی قابل انجام است. مدت زمان عمل جراحی بطور متوسط یک الی دو ساعت می باشد. ولی در مواردی که بینی مشکلات بیشتری داشته باشد و یا نیاز به اقدامات بیشتری نظیر اصلاح انحراف بینی برداشتن پولیپ بینی و یا کارهای ترمیمی و یا پیوند از مناطق دیگر باشد زمان بیشتری طول می کشد. عمل جراحی بینی با بی حسی موضعی به تنهای توصیه نمی شود و ایجاد یک خواب سبک و بی دردی عمیق توسط متخصص بیهوشی همواره مکمل مکمل عمل بی حسی موضعی بینی است و سبب می شود که ضمن پرهیز از خطرات بیهوشی عمومی، بیمار در یک وضعیت راحت و بدون درد، براحتی مراحل جراحی را تحمل کند و خاطره بدی از انجام عمل جراحی در ذهن او بوجود نیاید. این عمل به دو روش باز و بسته انجام می شود و بنابر نظر جراح و مشکلات بینی، روش انتخابی به بیمار پیشنهاد می شود. عموما جراحان با تجربه ترجیح می دهند که در عمل جراحی بینی های کج و تصادفی که دسترسی به نواحی عمقی تر بینی مورد نیاز است و یا در مواردی که ضرورت انجام پیوند ( گرافت ) استخوانی و غضروفی وجود دارد و یا بازسازی نوک بینی نیاز به دید کافی و دقت بیشتری دارد و همچنین در بیماران مبتلا به شکاف لب و شکاف کام از روش باز استفاده نمایند. در این روش با بازکردن پوست موجود بر روی تیغه بین دو سوراخ بینی، ابتدا پوست بینی از ساختمان غضروفی و سپس استخوان بینی جدا شده و بعد از انجام اعمال و تکنیکهای ضروری بر روی اسکلت بینی مجددا پوست به محل سابق خود برگردانده شده و ترمیم می شود. و چنانچه بصورت دقیق و ظریف ترمیم شود فاقد اسکار و عوارض خواهد بود. در اسن روش مخاط بینی و فضای داخل حفرات بینی بدون دستکاری باقی می ماند. در روش بسته که شایعترین روش علمی جراحی بینی است برشهای لازم برای عمل جراحی از طریق سوراخهای بینی بر روی مخاط داخلی بین غضروف و استخوان ها انجام شده و ب ایجاد یک تونل مناسب، جراحی از این مسیر انجام می شود. سپس در پایان با بستن محل برشها بدون اینکه نیاز به بریدن و یا بخیه بر روی پوست بینی باشد عمل خاتمه می یابد در طی عمل جراحی بینی بنابر نیاز ممکن است «قوز» یا برجستگی بینی که شامل غضروف های جانبی و پشت بینی و استخوان بینی است برداشته شود، سپس با جمع کردن دو طرف استخوان، بینی بیمار از طرفین جمع و کوچکتر می شود. پس از این مرحله در ناحیه نوک بینی و بر اساس تکنیک مورد نظر جراح غضروفهای این منطقه خارج و بعد از اصلاح و حذف قسمتهای برجسته و اضافی و ایجاد یک شکل جدید در محل مناسب تثبیت می شود. و چنانچه بیمار دارای مشکلات داخلی بینی نظیر انحراف تیغه بینی یا پولیپ بینی باشد موارد فوق همزمان با این عمل جراحی بر طرف خواهد شد. همچنین در صورتیکه بیمار نیاز به کوچک کردن پره های بینی و یا سوراخ بینی داشته باشد نسبت به این امر اقدام لازم صورت می گیرد. سپس در پایان عمل تمامی بخش های بینی در کنار همدیگر قرار گرفته تناسب جدید، بینی با صورت کنترل می شود و سر انجام با گذاشتن نوار آغشته به پماد آنتی بیوتیک داخل بینی پانسمان می شود. و بوسیله چسب پوست بینی بر روی ساختمان جدید بینی شکل داده می شود و بوسیله گچ گیری و یا استفاده از محافظهای پلاستیکی و فلزی، قالب های مورد نظر برای بینی ایجاد می شود. انتخاب قالبهای گوناگون بینی بنابر تجربه و انتخاب جراح و میزان حجم کارهای انجام شده در طی عمل جراحی صورت می گیرد و هیچکدام مزیتی بر دیگری ندارد. عمل جراحی بینی اگر چه بسیار ساده به نظر می آید، لیکن داشتن اطلاعات علمی از آناتومی و فیزیولوژی بینی، دید هنری و طراحی قوی و تجربه کافی و از ضروریات درست انجام دادن آن است. زیرا بر خلاف تصور عموم که بینی را یک ساختمان کامل می دانند، اسکلت بینی از 7 قطعه استخوان مختلف و 5 قطعه غضروف تشکیل شده است ، که توسط عضلات متعدد و پوست از بیرون و مخاط از داخل پوشیده شده است و از طرفی دیگر به علت عدم دید کافی به فضای بسته بینی ، تجربه و تبحر جراح است که می تواند با حذف و یا اضافه کردن غضروفها و استخوانهای بینی ، شکل مورد نظر را بیافریند و با درست قرار دادن قطعات ایجاد شده در کنار یکدیگر و انجام یک گچ گیری صحیح و دقیق درصد موفقیت جراحی خود را افزایش دهد. در جراحی پلاستیک بینی ، جراح علاوه بر شناخت کافی از آناتومی بخش های مختلف بینی ، می باید توانایی فهم نقشی که هر یک از غضروفها واستخوان های بینی در بروز مشکلات ظاهری بینی دارد را داشته باشد و نیز می باید دارای قدرت تجسم سه بعدی از بینی و صورتو توانایی خلق زوایای مناسب توسط غضروف و استخوانهای بینی با سایر بخشهای صورت باشد تا بتواند ضمن حذف عیوب ظاهری بینی تا حدودی در آشکار نمودن زیبائی های پنهان صورت و یا پوشاندن عیوب دیگر صورت ، نظیر عیوب گونه ، چانه ، لبها و پیشانی کمک کننده باشد.
